Burma'yı askeri bir cunta 1962'den 2010'a kadar yönetti. Daha yeni yeni demokrasiye geçme çalışmaları var, o da tam değil. Askeri cuntaya karşı olan ülkeler Burma ile ticaret yapmayı yasaklamışlar. Bundan dolayı ülkede pek çok şey geri kalmış durumda: kamyonlar ve arabalar da bundan nasibini almış.
Bazıları o kadar eski ki motoru çalıştırmak için kolla başlatmak gerekiyor. Bu tür kamyonlar en son 1930'larda üretildi biliyorum, belki de bunların sonuncuları Burma'da.
Bozulan kamyon motorunu değiştiremedin mi? Olsun, su pompası motoru da iş görür. Haa yavaş olur mu olur. Ama Burma'dasın zaten ne acelen var?
Özellikle kırsal alanda su pompası motoru takmış dolaşan çok araç var.
Küçük şehirlerde dolmuş niyetine kullanılan kamyonlar ise her zaman hınca hınç dolu.
"İlla taksi tutacam" derseniz, o da mümkün aşağıdaki şu 1950 yapımı Hint arabaları minicik ama hala iş görüyor.
Burma'da araçları işletmek gördüğünüz gibi başlı başına bir sorun. Bunların üstüne bir de benzin sıkıntısı var. Bu fotoğraftakikler benzin sırası bekleyen motorsiklet sürücüleri. Benzin istasyonunu da çekecektim ama uyardılar: "benzin istasyonları hassas bölge sayıldıkları için fotoğraf çekilmesi yasak" .
Burma'da kolunuz yoruldu kamyonu çalıştıramadınız ya da su pompasını kamyonunuzdan tarlada kullanmak için söktüler ya da benzin bulamadınız, bir yere de gitmeniz lazım, ne yapacaksınız?
Üç tekerli bisikletleriyle insan ve eşya taşıyanlar Burma'da orta ve küçük hemen her şehirde var: püfür püfür üstelik sürücüyle sohbet imkanı da artısı.
Tam diyecektim ki, bisikleti neden kimse kullanmıyor ki, son fotoğraf imdadıma yetişti :)
YanıtlaSilçok uzağa gitmeyeceksem motosiklet benzini için kuyrukta beklemezdim herhalde, tabii Burma'da yaşasam aynısını düşünür müydüm bilemiyorum.