Pakse sehri ulkenin ucuncu buyuk sehri olmasina ragmen son derece sakin bir yer. Pakse sehri yakindaki Bolaven platosuna gitmek isteyenler icin iyi bir merkez. 
Iki
kahveeeeee,
ve dogal guzellikleri.
Pakse'den kiraladigim bir motorla sabah erkenden yola cikiyorum. Ilk duragim ikiz selale olarak unlenen Fane selaleleri. 120 metre yuksekligindeki bu selalelere ulasmak icin bolgeyi isleten otele giris ucreti odemek gerekiyor.
Fane selalesinden 20 dakika uzaklikta Yuang selalesi.
Bolaven platosunun ticaret merkezi olan Paksong'da carsiyi dolasiyorum. En son cikan filmler carsida Lao tercumesi ile kacak olarak satiliyor.
Sicaklik 22 derece olmasina ragmen daha yuksek sicakliklara aliskin Lao'lar hemen yun kazak ve eldivenlere burunmusler.Bir taraftanda guneste esmerlesmemek icin tedbiri elden de birakmiyorlar. Avrupadan toplanan kullanilmis giyim esyalari burada satiliyor.
Paksong cikisinda bircok yerli koyu var.
Bazisinda buyukler fotograf cekilmesini istemiyorlar. Inanclarina gore fotograf cekilmesi kotu bir davranis. Cocuklar ise her zamanki gibi merakla basima ususuyor.
Yoldaki koylerin birinde her kulubenin altinda betondan bir tabut vardi. Sonradan ogrendigime gore otuzlu yaslarina gelenler tabutu alip evlerinin altina koyuyorlar. Oldukten sonra bu tabutlara konup gomuluyorlar.
Bazi koyler cok fakir, su yok ve dogal olarak koyluler oldukca pis gozukuyor.
Tutun icmeyi cok seven koyler var. Mesela bu koyde butun kadinlar ellerinde nargile benzeri pipo ile tutun iciyorlardi.
Bolgeyi anlatan turizm brosurlerinde bolgenin dokumalari ovguyle anlatiliyor. Dokuma tezgahlari goruldugu gibi basit ve seyyar.
Islerin hemen hepsini kadinlar goruyor, etrafta pek erkek yoktu. Kirmizi biber hasadi zamani bazi koyler tamamiyla kirmiziya burunmustu.
Yol uzerinde Alman destegiyle kurulmus bu ornek kultu koyunde yokolmakta olan Laos kabileleri ve sanatlari korunmaya calisiliyor.
Ayni koydeki dokuma tezgahlari yine basit ama biraz daha genis.
Bolaven platosundaki son duragim Lao dilinde "oda"anlamina gelen Pa Suam selalesi. Yakinindaki piknik alani ve restoranin buyuklugu Laolarin buraya cok ragbet ettiginin bir gostergesi.
Aksam olmadan Pakse'ye donuyorum.
Det adasindan Pakse'ye gelmeden once Champasak'taki Dunya Mirasi listesine girmis Wat Phou'ya da ugradim. Kimerlerin ( bugunku Kambocyalilar) 8 ila 12 yy arasi Angkor oncesi yaptigi bu tapinaklar bilinen en eski Kimer tapinak ornegi.
Ben gittigimde buyuk kismi restorasyon icin kapatilmisti. Dolayisiyla pek fazla gorulecek bir sey yoktu.
ve dogal guzellikleri.
Pakse'den kiraladigim bir motorla sabah erkenden yola cikiyorum. Ilk duragim ikiz selale olarak unlenen Fane selaleleri. 120 metre yuksekligindeki bu selalelere ulasmak icin bolgeyi isleten otele giris ucreti odemek gerekiyor.
Fane selalesinden 20 dakika uzaklikta Yuang selalesi.
Bolaven platosunun ticaret merkezi olan Paksong'da carsiyi dolasiyorum. En son cikan filmler carsida Lao tercumesi ile kacak olarak satiliyor.
Sicaklik 22 derece olmasina ragmen daha yuksek sicakliklara aliskin Lao'lar hemen yun kazak ve eldivenlere burunmusler.Bir taraftanda guneste esmerlesmemek icin tedbiri elden de birakmiyorlar. Avrupadan toplanan kullanilmis giyim esyalari burada satiliyor.
Paksong cikisinda bircok yerli koyu var.
Bazisinda buyukler fotograf cekilmesini istemiyorlar. Inanclarina gore fotograf cekilmesi kotu bir davranis. Cocuklar ise her zamanki gibi merakla basima ususuyor.
Yoldaki koylerin birinde her kulubenin altinda betondan bir tabut vardi. Sonradan ogrendigime gore otuzlu yaslarina gelenler tabutu alip evlerinin altina koyuyorlar. Oldukten sonra bu tabutlara konup gomuluyorlar.
Bazi koyler cok fakir, su yok ve dogal olarak koyluler oldukca pis gozukuyor.
Tutun icmeyi cok seven koyler var. Mesela bu koyde butun kadinlar ellerinde nargile benzeri pipo ile tutun iciyorlardi.
Bolgeyi anlatan turizm brosurlerinde bolgenin dokumalari ovguyle anlatiliyor. Dokuma tezgahlari goruldugu gibi basit ve seyyar.
Islerin hemen hepsini kadinlar goruyor, etrafta pek erkek yoktu. Kirmizi biber hasadi zamani bazi koyler tamamiyla kirmiziya burunmustu.
Yol uzerinde Alman destegiyle kurulmus bu ornek kultu koyunde yokolmakta olan Laos kabileleri ve sanatlari korunmaya calisiliyor.
Ayni koydeki dokuma tezgahlari yine basit ama biraz daha genis.
Bolaven platosundaki son duragim Lao dilinde "oda"anlamina gelen Pa Suam selalesi. Yakinindaki piknik alani ve restoranin buyuklugu Laolarin buraya cok ragbet ettiginin bir gostergesi.
Aksam olmadan Pakse'ye donuyorum.Det adasindan Pakse'ye gelmeden once Champasak'taki Dunya Mirasi listesine girmis Wat Phou'ya da ugradim. Kimerlerin ( bugunku Kambocyalilar) 8 ila 12 yy arasi Angkor oncesi yaptigi bu tapinaklar bilinen en eski Kimer tapinak ornegi.
Ben gittigimde buyuk kismi restorasyon icin kapatilmisti. Dolayisiyla pek fazla gorulecek bir sey yoktu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Google, Blogger yada OpenID hesabınızla girerek yorum bırakabilirsiniz. Spam yorumları siliyorum, gireceğiniz dış linkler takip edilemez. Teşekkürler
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.