Simon, kirkin yaslarin sonuna yakin bir Italyan bayan. Konusmaktan cok dinlemeyi seviyor. Hafif sinirli bir hali var, sigaralari ard arda yakiyor. Onuc sene Tayland'da kucuk bir adada yasamis, musluman bir ailenin otelinde ahcilik yapmis, sonra annesi Italya'da hastalaninca geri donmus ve iki sene Milano yakinlarinda bir lokantada deniz urunleri yemekleri yapmis. “ Bana uzun sure italyan balik yemekleri yedirmeleri icin iskence yapmalari gerekecek “ diyor. 160 kisilik kapasitesi olan bir isletmede mutfakta bir yardimcisi ile birlikte butun isleri kotariyorlarmis, gunde 14-16 saatlik bir calisma temposu gerekiyormus. Yaz sezonunda haftanin her gunu calismis. Bu yasal mi diye soruyorum . Cevapliyor “ elbette degil. Fazla mesai parami gayriresmi olarak aldim, aslinda maasimin buyuk bir bolumunde oyle aldim. Italya'da isler boyle yurur, vergi o kadar yuksek ki ya kaciracaksin ya da fiyatlarini yukselteceksin. Sen vergi kacirmayip rakibin kacirirsa bu sefer onlarin fiyatlari daha dusuk olur ve sen iflas edersin. Kitabina uygun calisan lokantalar Italya'da ayakta kalamaz, mal aldigimiz yerlerde boyledir”.
Simon'a hayatta en onemli uc seyin ne oldugunu soruyorum:.
“ Saglik, arkadaslar ve seyahat” diyor.
“Peki ya aile, annen icin isini birakip Italya'ya geri tasinmissin” diyorum.
“ O zaman arkadaslar yerine deger verdigin iliskiler diyeyim”
“Peki hayatta ogrendigin en onemli sey nedir?”
“ Empati, hayati baskalarinin gozlerinden gorebilmek. Tayland'da dedigim gibi Musluman bir koyde yasadim, kulturu anlamaya calistim, hatta bir ara oruc bile tuttum, Sirf anlamak icin. Karsimdakinin neyi nicin yaptigini anladigimda kendimi daha iyi hissediyorum, bu cabaya deger bence”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Google, Blogger yada OpenID hesabınızla girerek yorum bırakabilirsiniz. Spam yorumları siliyorum, gireceğiniz dış linkler takip edilemez. Teşekkürler
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.