Yoldan portreler: Randah

Yeni Zelanda'nin Guney adasinda kisin dolasilacak yerler asagi yukari bellidir, hava size pek fazla rotanizi degistirme imkani tanimaz. Randah ve iki arkadasi baska bir tura katilmislar. Uc gece kaldigimiz hostel ayniydi, arada konusmak imkani bulduk. Randah ve arkadaslari kalabalik icinde hemen dikkati cekiyorlardi cunku hepsinin basi kapali. Randah Urdun'de dogmus, kosullar agirlasinca ailesi bir yolunu bulup Kanada'ya gocmus, arkadasi zannettiklerim ise kuzenleri. Onlarin ailesi ise Urdun'den Avustralya'ya gocmus. Aralarinda Arapca konusuyorlar, sik sik guluyorlar. Randah bizlerler koyu bir Kuzey Amerika sivesiyle konusuyor, kuzenleri de Avustralya sivesi ile. Bu yolculuk Randah'in 28 yillik yasaminda tek basina ciktigi ilk gezi. Babasi onceden izin vermemis, ama doktorasini bitirdigi icin odul olarak kuzenleri ile gezmesi sartiyla izin vermis. Kuzenleri de bunu firsay bilip hep gezmek istedikleri ama babalarinin izin vermedigi Yeni Zelanda'ya gezi ayarlamislar. Ucu de tek baslarina gezmenin heyecani ve sevinci icindeler. Randah'a ailesinde normal evlenme yasini soruyorum, ucu birden guluyor. Randah “ kizlar yirmiyi gecti mi evlenir, ben doktora yaptigim icin ve babam cevremize gore daha modern oldugu icin bana birsey demediler. Ama simdi doktora bitti, yakinda evlenirim”. “ Var mi aday?” Bu soru hepsini kahkahalara boguyor. Kuzenlerden biri “ babasina soracak misin?” diyor. Randah “ Evet, baska bir Urdunlu var , oda doktorasini bitirecek. Sonra”. Bati toplumunda basi kapali yasamak nasil bir sey diye hepsine soruyorum. Randah “ Kanada'da pek sorun yok, kuzenlerime gore Avustralyalilar bu konuda cok tutucu” . Kuzenler atliyor “ cogu musluman ayni mahallelerde oturuyor. Cami, okul acilmasina hristiyanlar izin vermiyor, bazen sokakta Taliban diye laf atiyorlar.”. “ Peki geri gidermisiniz Urdun'e? “ Randah: “ Ben gidecegim, universitede calisacagim”

Kuzen “ Iyi olurdu ama bilemiyorum. Gorecegiz”. Konudan konuya atlarken arada sorulami da soruyorum. Randah'a gore hayatta en onemli sey aile, mutluluk ve egitim. Hayatinda ogrendigi en onemli sey ise sorunlarini sahiplenmek ve yardim istemeyi ogrenmek olmus. Artik bir sorunu oldugunda baskalarindan cozum beklemek yerine ilk once kendisi cozmeye calisiyor, cozemedi mi hemen yardim istiyor. “ Eskiden kimseden yardim istemezdim, doktora programinda mecbur kaldim, yardim istemeyi ogrendim” diyor.