Kolombo, Sri Lanka

Yagan yagmurlar sehrin icinden akan dereleri kabartmis, sehir icinde yer yer su baskinlari var. Sehrin fakirleri bizde de oldugu gibi dere yataklarinda bos bulduklari yerlere gecekondu yapmislar. Iste o gecekondularin bir kismini su basmis. Bir gecekondunun onundeki manzara aynen soyle: Evin kapisi acik, iceride su icinde birkac mobilya goruluyor. Buyukbaba ve baba bahcede sandalyelerine oturmuslar, su dizlerinin hemen altina kadar yukselmis, suyun icinde hersey normalmis gibi oturuyorlar ve evin soluna bakiyorlar. Kapinin solunda anne cocuguyla oynuyor: uc yaslarindaki cocugunun beline denizde kullanilan sisme bir kaz gecirmis, cocuk nese icinde sel baskinina ugrayan evlerinin onunde sularda yuzuyor. Baba, buyukbaba ve anne dizlerine kadar su icinde caresiz bir sekilde cocuklarini seyrediyorlar.

Goruntu 2:

Sehrin ana pazarinin oldugu kesimde cop daglarinda tonlarca kokmus sebze var. Uzun zamandir copun toplanmadigi belli. Kargalar copu karistiriyor, tek rakipleri ayni copu karistiran insanlar. Her iki canlida ayni yerde yasamini devam ettirmek icin birseyler ariyor.

Goruntu 3:

Cukurlarla dolu sokakta su birikintilerine basmadan yurumeye calisiyorum, kolay degil. Sokakta mucevherciler var. Hepsinin onunde guvenlik gorevlileri. Bu delik desik sokakta nasil parcalanmadigina hayret ettigim bir Porsche geliyor, magazanin onunde duruyor. Havali bir hanim iniyor, arkasindan buyuk bir Jeep Cheroke daha yanasiyor. Ondanda bir bayan iniyor, kolkola giriyorlar, mucevherci ellerini ovusturuyor.

Goruntu 4:

Sehirlerarasi otobus terminalinde herkesi ariyorlar, bana gelince gec yapiyorlar. Yolda iki kere otobusu durduruyorlar, agir makinali tufeklerle kum torbalari arkasina saklanmis askerler tedirgin gozlerle yolu suzuyor. Arada arabalari ve tuktuklari durdurup icindekileri ariyorlar.

Kolombo, Sri Lanka'nin baskenti. Bircok yolcunun ugramayi tercih etmedigi yerlerden. Fakirlik var, pislik var, gurultu var, eksoz var, trafik var, teror var, ulkenin kuzeyinde ciddi bir ic savas var, cok zengin kucuk bir zumre var – yani esitsizlik var. Gercekten ugranilmamasi gereken bir yer olabilirdi, ancak Sri Lankalilar var! Her zaman gulen, selam veren, soru soran, merakli, “ulkeme hosgeldiniz” i agizlarindan eksik etmeyen, sicakkanli insanlar var.

Iste bunun icin Kolombo dolasilmaya deger. Sehir icin pek pozitif bir seyler soyleyemecegim, sokaga cikin turlayin biraz. Manavdan bir elma alin, manavin komsusu size adini bilmediginiz bir yemek ikram etsin, adres sorun, uc bes kisi basiniza toplanip sonunda biri sizinle beraber dogru yolu bulana kadar yurusun. Diyecegim o ki Kolombo da gorulmesi gereken tek sey: Kolombolular. Unutun butun terslikleri kori ve pilava dalin, afiyet olsun.