Siam'in eski baskenti: Ayuthaya

Ayuthaya 1350 yilinda Siam kralliginin baskenti olmus. Sehir nufusu bugun seksenbin civari, ama 1600 larda 1 milyon kadarmis: caginin en buyuk sehirlerinden biri.



Ayuthaya, Birlesmis Milletlerce Dunya Mitasi listesine alinmis. Sehrin buyuk bir kismi koruma altinda.
Taylandlilar icin manevi degeri yuksek olan sehir yerel ziyaretcilerle doluyor.

Her tapinakta ziyaretciler bagis birakmalari icin tesvik ediliyor. Oyleki icinde ATM olan tapinak sayisi oldukca fazla.

Birbirinden renkli tapinaklarda -bagis karsiligi- vefat edenlerin kulleri bahcede saklaniyor. Uzun konik bicimli mezarlara konan kulleri aileler ozel gunlerde ziyaret ediyor. Asagidaki mezarda ise betondan satranc tahtasi kullerin hemen yanina monte edilmis. Kim kimle satranc oynuyor acaba?
Sehir her ne kadar turistik olsada bir sahil kasabasi degil, Taylandlilar icin manevi degeri olan bir yer. Tapinaklarda ziyaretcilerden uygun sekilde giyinmeleri isteniyor. Buna ragmen kapidaki yazinin yanindan gecip dua eden Taylandlilarin yanina uygunsuz giysilerler girmeye calisan oyle cok batili turist var ki. Ya batilinin tipik yukaridan bakma hastaligi ( geri kalmis bunlar , bize uysunlar biraz) ya da tamamen cahillik.
Daha cok yerellere is yapan lokantalarda da zaman zaman ayni uyarilari goruyorsunuz. Mesela bu lokantaya askili tisort veya sort giyerek girmek mumkun degil.
Ayuthaya, Chao Praya, Lopburi ve Pasak nehirlerinin kesistigi noktada. Tayland'in kuzeyine giden her yuk teknesi buradan geciyor.

Nehrin her iki yakasinda oturanlar karsiya gecmek icin kucuk tekneleri kullaniyor.

Aksamustleri nehir kenari ve nehire bakan balkonlar balik avlayanlarla doluyor. Ozellikle ulkenin kuzeyine giden cok sayida otobus Ayuthaya caddelerinde yola cikmak icin siralarini bekliyorlar. Soforlerin ozenle temizledigi otobuslerin bazilari renk cumbusu.

Ayuthaya'dan daha kuzeye Chiang Mai kentine dogru trenle yola cikiyoruz.