Battambang koyleri

Battambang, Kambocya'nin ikinci buyuk sehri. Gelismis bir yer degil, 1998 yilina kadar Khmer Rouge ile catismalarin devam ettigi bolgelerden biri. 30 seneyi gecen savastan sonra son 10 senede toparlanmaya baslamis, ama daha almasi gereken bayagi bir yol var.

Sabah kalkinca gece yagan yagmurdan dolayi sehrin buyuk bir kismini su bastigini goruyorum. Otel gorevlisi umursamiyor "sehrin disinda durum daha iyi , ben motorla koyden gelsim bir sey yok oralarda" diyor. Sehir su altinda olduguna gore en iyisi motor kiralayip koylerde gezinmek.

Gunlugu 4 dolara bir motor kiralayip depoyu dolduruyorum. Kambocya'da hermen herkes kucuk maaslarini arttirmak icin ek is yapiyor, yukaridaki yer bir "benzinci": kola ya da viski siselerinde yol kenarinda benzin satiliyor. Bizim bildigimiz anlamda benzinci sayisi az.


Banon ilcesine giden yola sapiyorum ama orada da yer yer derin cukurlar var. Herkes su icinde olmasina ragmen hayat yine de normal devam ediyor, su basan yerlerde bakkallar dizlerine kadar su icinde musteri bekliyor. Musterilerde suya girerek alisverislerini yapiyorlar.

Benim motor bilmem kacinci kez suya girdikten sonra sonra calismayi reddediyor, yol kenarindaki bir lastikciden yardim istiyorum. Diger musterinin isini bitirdikten sonra benim motorun on tekerini havaya kaldiriyor, aman ne yapiyor derken eksozdan bayagi bir su bosaliyor. Saskinligimi gorup basiyor kahkahayi, sonra bujiyi bir bezle kuruluyor. Yeniden yoldayim.

Sangkei nehri kiyisinda onlarca kucuk balikci koyunden geciyorum. Yediden yetmise herkese balik isinde: ya avliyorlar, ya balik kurutuyorlar.

Balikcilik disinda hemen her koyde bir aku doldurucu var, aksamlari TV seyredebilmek icin ( malum hicbir evde elektrik yok).

Evler kucuk ve disaridan hersey gozukuyor. Oldukca fakirler ama yuzleri guluyor.Yol kenarindaki bir tezgahta biraz durup soluklaniyorum.
Acligimi bastirmak icin biraz muz alip yiyorum, satici kiz istersem benle evlenecegini soyluyor. Koyun durumu gercekten kotu galiba ya da nasil muz yediysem artik, kendisine bir Amerikali bulmasi tavsiyesinde bulunuyorum.




Yuksek bir yerden bakildiginda Banon ilcesi kirsal alani dumduz. Ileride gozuken tepeden Khmer Rouge zamani cok koylu atilarak oldurulmus.

Kambocya'da dortyuzun uzerinde "olum tarlasi"var. Ulke gercekten buyuk acilardan gecmis, ailesinde oldurulmeyen kisi yok gibi bir sey.
Motora geri donunce bir cift merakli goz beni suzuyor.
Galiba bu da muz yememden etkilenmis, motoruma binmis, beni bekliyor: sen de git kendine bir Fransiz bul be guzelim.

Karanlik basmadan Battambang'a geri donuyorum. Yollarda hicbir isiklandirma yok, nasil olsun bolgeye henuz elektrik gelmis degil.