Gunun Yemek Tarifi: Guatemala usulu “Volkanda Sosis Izgara”

Malzemeler:

Orta boy, lav puskurten bir volkan.
Bol magma.
Saglam ayakkabilar
Iyi ruzgar tutan giysiler, ya da akilsiz bas ( ikisinden biri olur)
Bir rehber
Yeteri kadar sosis
Hardal, ketcap.
Bir kopek.
Sosis izgaranin yapilacagi ortam onemli oldugu icin, yemegi hazirlamaya volkan seciminden baslayalim: once Antigua, Guatemala'ya gidilir. Sehrin gobeginden etrafa bakilinca bir suru dag gorulur. Yakindaki birine isimleri sorulur, o da su volkan, bu vokan , o da volkan seklinde cevaplar gelir. O an anlamsiz bir sekilde sunlarin birinin tepesine cikma istegi icinizi doldurur. Siz daglara bakarken biri lav puskurtmeye baslar, sehrin yerlisi bakmaz bile. Sizin ise volkanda sosis izgaraniz gelmistir ( evet tarif etmesi zor bir duygu, bana da ilk defa oluyor valla). Yemege baslamak icin onceden haber vermeden heyecanla zirt pirt lav puskurtup sosisi ( ve arada sizi ) erkenden kizartmayacak bir volkan aranir. Volkan ne buyuk olmalidir ( Ayni bolgedeki Agua volkanina yurruyus 3 gun suruyor, manzarasi cok iyiymis ama sis icin degmez gecelim), ne de cok tozlu ( Fuego volkani gunde 3-4 kez kul ve lav puskurtmekte, simdi sosisleri tozlu tozlu mu yiyecegiz gecelim, ha bi de birinci derece yaniklar da cabasi). Orta buyuklukte lav puskurten ama Fuego kadar heyecanli olmayan Volkan Pacaya secilir.
Volkan Pacaya bolgesinde yakin zamana kadar yol kesip adam soyma vakalari olmustur. Polis destekli ve rehberli bir yuruyuse kapak olunur.

Evet, simdiye kadar takip ettiyseniz yemegimin 3 te bir kisi hazirlandi bile. Devam edelim, nefis olacak bak.

Yuruyuse cikmadan once dagitilan bilgi kagidinda ruzgar tutan giysiler ve saglam ayakkabilar istenmektedir. Ikinci kisim okunur, birinci kisim atlanir. Simdi yemegin bu kisminda iki farkli malzeme secenegimiz var: ya iyi giysiler kullanilacaktir ya da akilsiz bas. Her iki malzemede sonucta ayni sonucu vermektedir, akilsiz bas bilincsiz bir sekide secilir, hem daha ucuza gelir. 1.5 saatlik bir minibus yolculugu ve 2 saatlik bir yuruyus sonunda – asiri ruzgar yuzunden donmadan az once- volkan agzinin muhtesem goruntusu sizi karsilar. Saglam ayakkabilar esas buradan sonra lazimdir, cunku donan lavlar jilet kadar keskin olabilmektedir. Akilsiz basinizin ayaklariniza sirayet etmedigine iste tam bu kisimda dua edilir.

Donmus lavlarin uzerinde yuruyerek halen akmakta olan magmanin yanina gelirsiniz. “Ooohh be sonunda isindim” derken icinizden “magmaya yolculuk bu mudur simdi” diye dusunursunuz. O sirada rehber elindeki demiri ayaklarinizin arasinda yariga sokup yer ayrilincaya kadar uzerine abanir ( hayir adi Musa degildir, Hector'dur): aaaaa ayaklarinizin ortasindan 500 derecelik sicak lavlar akmaktadir da... sizin orada ne isiniz vardir?. Siz rehbere bos bos bakarken, o size gulup “ El Turco Shish Kebab” der. Yapacaginiz yemegin adini karistirmistir, bosverirsiniz ama ayaklarinizin altinin neden cehennem gibi sicak oldugunu sonunda anlayip sevinirsiniz. Lavlar yerustune cikmadan belli bir sure ayaginizin altindan akmaktadir. “ Aha dogru yerdeyim” deyip yemege katilan arkadaslarinizla birlikte piknik ortusunu acip, sosisleri sise gecirirsiniz. Volkandan akan ana magma koluna uzatilan sosis 3 saniye sonra linyit komuru olarak geri gelir. Bir kez daha magmaya dusmediginiz ve karamelize olmadiginiz icin sukran duygulari icinde yuzersiniz. Ama bu kadar duygu kar etmez, acsiniz, acccc. Midenin emri uzerine hemen baska bir care aranir. Ayaginizin altindan melul melul akan magmaya uzanan baska bir catlak bulunur, sise gecirilen sosisler catlaga daldirilarak 450 derecede 48 saniye beklenir. Piknik ortusune geri getirilen sosisler hardal ve ketcap ile servis edlir, dalinir. Asagidaki koyden beri sizi israrla takip etmekte olan kopek iste tam bu anda yatiriminin faydasini gorur: kopek sosisini linyit kivaminda sevmektedir, o bicim hastasidir zati, o da ilk parti beceriksizligime gelen yanik sosislere dalar. Herkes dalgin dalgin “ Guatemala usulu volkanda sosis izgara”'sina gomulur, afiyet olur.

Karanlik bastirirken asagi inilmeye baslanir. Gun batarken agaclarin arasindan bolgenin en buyuk volkani Agua'ya cukkadanak ortaya cikar, uzun uzun bakilip ic gecirilir “ ne bicim kuzu sis olur orada ama beeee” denir. Sonra Agua'ya cikmak icin uc gunluk yuruyus gerektigi akla gelir, bir yandan kuzu kuzu asagi inilirken bir yandan da “yarin Jose Sanchez amcanin yerinde kuzu sis yemeyen o bicim olsun” denilir. Yenir.

Sonraki gezimizde rengarenk, renk renk, cok renkli ha bi de renk dolu bir yere gidecegiz. Chichi'de gorusmek uzere.....

3 yorum:

  1. Olm bunu kahve icerken okumaya calistim, olmekten beter oldum. Linyite donen sosisi okurken gulme krizi gecirdim, sicak kahve bogazima kacti, ozet olarak allah belani versin.

    YanıtlaSil
  2. yazınızı cok begendın baskalarına anlatırken bıle gulmekten oldum:) cok sansılısınız ne soylım baska:P

    YanıtlaSil

Google, Blogger yada OpenID hesabınızla girerek yorum bırakabilirsiniz. Spam yorumları siliyorum, gireceğiniz dış linkler takip edilemez. Teşekkürler

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...