Watitidis

Wat-ititis: "Bir tapınak ( Wat= Budist tapınağı)  daha göreceğim, bu bitti ama bir tane de köşede var onu da göreceğim" diye başlayan bulaştığı kişiyi saatlerce oradan oraya sürükleyen bir hastalık. Tek çaresi iyice yorulana ya da 10-15 tapınak görene kadar dolaşmak. Hastaya bu sırada dokunmayın, fotoğraf çekmek istediğine dair bir şeyle geveleyecektir. Dinlenmelerine izin verilmediğinde watitidis hastalarının daha hızlı iyileştiği gözlenmiştir.

Bir insan sıkılmadan önce kaç tapınak/müze/cami/heykel/kilise/yıkıntı görebilir? 3-5? 10? 18?  Kendi hesabıma konuşursam ilk yola vurduğum günlerde illa daha fazla göreceğim diye yırtınıyorum sonra kendi gelip
evimden  video/resim/belgesel vb yollarla ulaşabileceğim cansız şeyleri gittiğim yerlerde ziyaret etmek yerine insanları seyretmeye başlıyorum. Watitidis'in geçtiğinin ilk kanıtı elime içecek soğuk bir şey alıp gölgelik bir yere oturmam oluyor. Binalar mı ilginç yoksa onların etrafında geçen hayatlar mı? Elbette insanlar, sadece binaları görecek olsak yolda olmanın ne anlamı var? Bu açıdan bakınca paket turların bir yanı hep eksik kalıyor, doğru paket turlar başka şekilde yola çıkmaya fırsat bulamayacaklara/kendi başına ayarlamaya çekinenlere/grubun güvenliğini isteyenlere fırsatlar sağlıyor. Ama adı üzerinde paket. "Seç beğen paketle" değil ki.  Paket turla yola çıkmayın demiyorum, sadece turda boş olduğunuz günlerde binaları gezmenin yanında insanlara özellikle o mahallede görecek bir şey yok/ bildiğin yerel lokanta işte bir özelliği yok/ basit bir park sıkıc denilen yerlere de gidin inanın daha çok eğlenecek daha çok öğrenip geri geleceksiniz. Watitidis'i atlattığıma göre gidip biraz rahiple geyik yapayım.