Yoldan portreler: Anjo

Anjo, 48 yasinfa, Filipinli araba surucusu. Anjo'ya Bohol iskelesinde rastladim. Adanin icerilerinde gezmek icin bir gunlugune araba kiralamak istiyordum, en uygun fiyati Anjo verdi. Ertesi sabah beni oteldimden aldi ve butun gun adayi dolastirdi. Anjo, bes cocuk babasi. Dislerinin cogunu kaybetmis, on ust 5-6 disi yerinde onlarin ortasinda genis bir bosluk var. Konusurken arada isliga benzer sesleri cikiyor. Saclari halen simsiyah, yuzu ise altmisinin sonlarinda biri gibi. Esiyle 16 yasindayken evlenmis, o zamanlar Manila'da yasiyormus. Evlendikten sonra Bohol'a yerlesmis ve aradan gecen 32 yil icinde hic Manila'ya donmemis. “ Yani evlendikten sonra anne babani gormedin mi ?” .Anjo: “ Babam ben alti yasindayken olmus, annemde 10 yasimdayken oldu. Manila'da 10 yasimdan sonra amcamin evinde kaldim, ama yiyecek yoktu. Calismak zorundaydim. O zaman ilk isim kumarhanede erketecilik yapmakti. Kanunsuz kumar oynatiyorlardi, sokaga polis gelirse kosup haber vermek icin para aliyordum. Aldigim parayla kendi yiyecegimi alabiliyordum. Sonra horoz dovuslerinde bahis oynatan birine yardimci oldum. Kiliseye giderken de esimle tanistim. O da 16 yasindaydi, evlendik. Manila'dan Bohol'a tasindik. Ilk basta is bulamadim, yine horoz dovusunde calistim. Sonra otellerde calismaya basladim. Sonra turist minibuslerini surmeye basladim. O zamandan beri turizmdeyim.” Esiyle 16 yasinda evlenmesinin yasal olup olmadigini soruyorum, “ resmi nikah degil ki, ikinci cocugumuz olduktan sonra gidip islemleri yaptik” diyor. Adayla ilgili bilgileri verirken nerede hangi bar var, ne icilir, hangi icki iyidir anlatiyor anlatiyor. Vucudu tig gibi ince olsa da ickiyle arasinin iyi oldugu belli. “ Cok iciyormusun?” diyorum. “ Her aksam evde iki-uc bira icerim, bir de haftasonlari param varsa arkadaslarla disarida iceriz”. Hayatta en onemli uc seyin en oldugunu soruyorum” “Tanri, aile ve para” diyor. Demin hemen her aksam ictigini ve tanrinin ve ailesinin buna ne diyecegini soruyorum. “ Ben iyi bir babayim, bes cocugum da ilk okula gitti. Evde yemek var. Memnunlar” diyor. Hayatta ogrendigi en onemli seyi sordugumda “Tanri fakirlerin yanindadir. Ne zaman cok sikissam ve paraya ihtiyacim olsa bir sekilde geldi. Ikinci cocugumuz cok hasta oldu, doktor lazim, ilac lazim, cok para lazim. Esimin bir akrabasi oldu, miras tarla kaldi, satip odedik. Evimizi su bastigi sene cok turist geldi, yeni esyalari hemen aldik. Tanri hep bana yardimci oldu”.