Geçenlerde günübirlik yine Kırklareli yolundaydım. Kırklarelinde yaşayan kuzenim Ferdi'ye "Yakınlarda güzel dolaşılacak neresi var?" diye sorunca kendimizi Bulgaristan sınırındaki Kula köyünde bulduk.Aşağıdaki açıklamalar Ferdi'den.
"
Kula, bir pomak (Müslümanlığı kabul etmiş Bulgaristanlılar) köyü.Pomak kültürlerinin halen sürdürüldüğü bir çok geleneği içinde barındırıyor. Kırsal yaşamın pek çok güzelliğine rastlanan köyde, sonbaharın ilk aylarından itibaren kış hazırlıkları başlıyor. Pancar pekmezi, turşu, makarna, kuskus gibi yöresel yiyecekler daha kış gelmeden hazırlanıyor.
Şu an halen bir çok evde topraktan ısınmak ve yemek pişirmek için yapılmış peçkalar kullanılıyor. Ilkbahar ve yaz aylarında ev hanımları bahçe ve tarlada erkekler ise çoğunlukla orman işleri ile uğraşıyor. Mısırları evlerinin tavanlarında kurutuyorlar.
Kümeslerinde çok sayıda tavuk ve horoz besliyorlar. Kula'da her evin önünde tavuk ve horozlara rastlamak mümkün. Aynı zamanda bir çok balkan köyünde olduğu gibi kahvehanelerdeki çaylar odun ateşinde pişiyor. İlerleyen teknolojiye rağmen köyde halen eski usül bir çok geleneğin devam etmesi köye dışarıdan gelenleri adeta bir zaman tüneline sokuyor. Köye ilk gidildiğinde göze çarpan en büyük özellik ise misafirperverlik. Yediden yetmişe tüm köy halkının misafirlere oldukça sıcakkanlı bir şekilde davranması Kula’nın en büyük artısı. 70 kişilik nüfusu ile küçük ve sevimli bir yapısı olan köyde halk; hayvancılık, ormancılık ve kendilerine yetecek çiftçiliklerle yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Kırklareli Orman İşletme Müdürlüğü tarafından verilen makta kesimleri ile bir çok aile kestiği ağaçları işletme müdürlüğüne satarak geçimini sağlıyor."
Kula'ya giden yolun özellikle güzel olduğunu belirtmem lazım. Sonbaharın tüm renklerini görebileceğiniz yol boyunca güzel havayı fırsat bilip çilingir sofralarının başına kurulan Kırklareli'lere de sık sık rastlıyorsunuz. Haftasonunda İstanbul dışında farklı bir yer görmek isteyenler için Kula güzel bir seçenek.
